Laaiend Vuur 2018: Weg van heiligheid is voor iedereen

30 May 2018

Op Tweede Pinksterdag, maandag 21 mei 2018, vierde de Kerk voor de eerste maal de gedachtenis van Maria Moeder van de Kerk. Deze viering viel samen met de diocesane tiener- en jongerendag 'Laaiend Vuur', die dit maal voor de vijfde keer op Tweede Pinksterdag plaatsvond. De bijeenkomst vond plaats in de ruimtes van de Onze Lieve Vrouwekerk in Roosendaal.

 

Maria Moeder van de Kerk
De dag opende met een eucharistieviering in de Onze Lieve Vrouwekerk aan de Roosendaalse Kade. Bisschop Liesen was de hoofdcelebrant in de viering en verzorgde de homilie, ook pastoor v. Bronswijk, kapelaan Jochem en pater Gilbert celebreerden mee. Jongerenkoor Baarle ondersteunde de liturgie met gezang, en enkele jongeren hadden een rol als acoliet of lector. In zijn homilie stond de bisschop stil bij de betekenis van de nieuwe gedachtenis. De heilige Geest heeft Maria gevraagd Moeder van de Heer te worden. Maria heeft hiertegen ja gezegd en zo verkondigt ze zonder woorden dat voor God niets onmogelijk is. Maria volgt Jezus op Zijn levensweg, ook wanneer Hij zijn leven aan de Vader terug gaat geven. Dan staat ze onder het kruis, samen met Johannes. Daar schenkt Jezus Maria als moeder aan zijn leerlingen en geheel de Kerk. Hij schenkt ons de Geest, het vuur van zijn liefde, opdat het zou oplaaien in ons. Maria is hierin voor ons een voorbeeld.


Spreker Anton de Wit
De vrijwilligers van de parochiekern Onze Lieve Vrouw van de Roosendaalse Sint Norbertusparochie verzorgden op het binnenplein een uitstekende lunch voor de ongeveer 20 deelnemers, ook de andere bezoekers van de viering waren uitgenodigd. Daarna kwam de groep deelnemers bijeen in één van de zalen van het parochiecentrum. Hier verzorgde Anton de Wit, journalist en hoofdredacteur van het Katholiek Nieuwsblad, een inleiding over het thema ´Uitgedut´, de titel van zijn boek over de inspiratie die uitgaat van paus Franciscus. Hij vertelde in een lezing, die doorspekt was met humor, over zijn eigen geloofsweg. Hij is geboren in een katholiek Brabants gezin in Bergen op Zoom. In zijn pubertijd had hij veel vragen over het geloof waar niemand hem antwoord op kon geven, waardoor hij van zijn geloof is afgevallen. Na de middelbare school ging Anton journalistiek studeren. Al schrijvend herontdekte hij het katholieke geloof, mede dankzij ontmoetingen met gelovigen die midden in de samenleving stonden en (al dan niet bevredigende) antwoorden hadden op zijn vragen.


‘Uitgedut’
Anton benadrukte dat we fier moeten zijn op ons geloof. We moeten er voor durven uitkomen. Dit is volgens Anton niet altijd eenvoudig. De apostelen moesten met Pinksteren wakker geschud worden door de heilige Geest. Ze zaten bij elkaar, de ramen van hun vertrek gesloten, bevreesd voor de Joden. Na de uitstorting van de heilige Geest gingen ze de pleinen op en verkondigden het Evangelie. Iedereen verstond hen. Volgens Anton vindt elke vorm van menselijke communicatie plaats op ‘de weg van Babel naar Pinksteren'. Wanneer je met niet- of anders gelovigen spreekt merk je dit. Er is vaak onbegrip en, hoewel je dezelfde termen en dezelfde taal spreekt, blijkt er een wereld van verschil. Wil je elkaar verstaan, heb je de heilige Geest nodig. Met Pinksteren verstaan de mensen elkaar wel.


Belang van de ontmoeting
Verder ging Anton de Wit in op de keuze van paus Franciscus om de gedachtenis Maria Moeder van de Kerk op Tweede Pinksterdag te plaatsen. Op heel veel Pinksterafbeeldingen is Maria te midden van de apostelen afgebeeld. In het Evangelie is Maria de eerste die vervuld is van de Geest. God werkt direct in Maria. Op Tweede Pinksterdag wordt Maria geplaatst in het mysterie van de Geest. We ontmoeten in haar de heilige Geest door middel van een persoon. De grootsheid van het christendom ligt erin dat het een godsdienst is van ontmoeting tussen personen. Het christendom is geen filosofie of utopie maar een godsdienst van ontmoeting.


Heiligheid en talenten
Dit is ook van belang voor de geloofsoverdracht. Paus Franciscus doet een appèl op ons. Hij legt het initiatief terug bij de mens zelf. In zijn nieuwe apostolische exhortatie ‘Gaudete et exultate’ spreekt de paus over alledaagse heiligheid en de heiligheid van het alledaagse. De weg van heiligheid is voor iedereen weggelegd. Het gaat erom dat je gericht bent op God en je eigen talent laat zien in ontmoeting met anderen. Anton vertelde vanuit zijn eigen ervaring hoe eenvoudig dit soms in zijn werk kan gaan.


‘Een kopje koffie’
In de tijd dat Anton weer zijn eerste stappen op de geloofsweg zette, bezocht hij de H. Antoniuskerk in Breda, de stad waar hij toen woonde. In deze kerk zat een verwarde man. Er was een brede kring lege stoelen om hem heen. Tijdens de Mis slaakte hij onduidelijke kreten. De priester en andere kerkgangers keken ongemakkelijk. Op een gegeven moment kwam er een koster. Hij liep naar de man toe, sloeg een arm om hem heen en zei: “Kom een kopje koffie drinken”. Dit gebaar raakte Anton en hij besefte: “Dit is heiligheid, dit is de heilige Geest.” Op deze manier kunnen we allemaal een teken van de Trooster, de heilige Geest, zijn en kunnen we voor een ander de weg naar het geloof banen, door het delen van onze talenten.  


Onderlinge uitwisseling
Na de lezing was er een korte pauze, waar de mogelijkheid geboden werd zijn boek te kopen en laten signeren. Ook werden de aanwezige jongeren door Nina Mertens (jongerenwerker bisdom) uitgenodigd deel te nemen aan de Wereld Jongerendagen reis naar Panama, waar Maria ook centraal zal staan. Enkele jongeren gaven aan er serieus over na te denken deel te nemen, bijzonder! Na de pauze konden de jongeren vragen stellen, en ging Anton aan de hand van deze vragen met hen in gesprek. Voor de tieners was er een apart programma, waar nog even werd doorgesproken over wat voor talenten zij hebben, en op wat voor een manier God hen uitnodigt deze in te zetten. Ook was er tijd voor wat actieve spellen, waarvoor de schaduw werd opgezocht op het plein voor de kerk.


De vreugde van de Geest
De tieners en jongeren eindigden samen in de kapel, voor een tijd van gebed. Het Allerheiligste werd uitgesteld, er werd samen gezongen en gebeden, en er waren momenten van stilte. Zo kregen zij de mogelijkheid de indrukken van de dag bij Christus te brengen, en kon de heilige Geest ook in hen op een bijzondere manier het vuur van het geloof en de liefde doen oplaaien. Tot slot was er de gelegenheid na te praten, en onderling bij te praten, onder het genot van wat snacks en drinken. Hiervan werd enthousiast gebruik gemaakt en op deze manier kwam er een ontspannen einde aan deze mooie dag.

 

Foto impressie:
Foto's door Danny van den Aarsen